Als een college een besluit neemt dat gevolgen heeft voor de samenleving, hoort de raad in positie gebracht te worden. Dit houdt in dat de raad op de hoogte gesteld wordt van het te nemen besluit en haar wensen en bedenkingen mag geven. Dit is belangrijk voor de democratie omdat de raad een brede vertegenwoordiging van de samenleving is. Wij zijn de stem van de burgers. De wet is hier glashard in, we moeten vooraf meegenomen worden. Dat is democratie.

Op 20 september verzekerde het College tijdens de raadsvergadering dat die ochtend het voorgenomen besluit gemaakt was om de asielzoekers langer te laten blijven. Wij mochten als raadsleden wensen en bedenkingen meegeven. Wij besloten dat niet te doen, omdat we wisten dat dit besluit geen voorgenomen besluit was, maar al vast stond. Toch beweerde Portefeuillehouder Meerts dat het besluit pas die ochtend voorgenomen was.

Wij zijn geen acteurs, maar gewoon inwoners van Wijk bij Duurstede. Wij spelen geen spelletje met democratie. We hadden het sterke signaal dat het definitieve besluit op 15 september al genomen was en de raad daarmee volledig buiten spel gezet was. Wij dienden een motie van treurnis in.

Raad en wet gepasseerd
Wij weigeren dat beestje anders te noemen dan het is, het is namelijk een kwalijke zaak voor de democratie en zeker te betreuren. Als een college denkt voorbij de raad, voorbij de wet te kunnen acteren, dan heb je gewoon een gigantisch probleem in je democratie. Geen wonder dat de burger geen vertrouwen in de politiek heeft. Als wij als gemeente de wet breken, welk signaal geef je dan aan je inwoners? Het zet de raad in ieder geval volledig buiten spel.

Nu blijkt ook uit de besluitenlijst van het College dat het besluit op 15 september al definitief was.
De raad heeft dus in de raadsvergadering van 20 september een theaterstukje mogen meespelen over een besluit dat in werkelijkheid al definitief was, maar voor de vorm nog even niet. Wij noemen dat een bijzondere vorm van lef, ofwel een glasharde overtreding van de wet, een leugen.

Onze treurnis is omgeslagen naar wantrouwen. We schamen ons plaatsvervangend voor deze gang van zaken. Een raad zo buiten spel zetten en de wet  passeren? Dit mag niet binnen een democratie.