Vorige week plaatste de gemeente een campagnevideo op Facebook waarin horecaondernemers werden opgeroepen om tijdens evenementen nog beter te letten op drank- en middelengebruik. De aanleiding hiervoor waren incidenten tijdens het evenement Kleurrijk Wijk vorig jaar, waarbij jongeren overmatig alcohol en drugs gebruikten. Burgemeester Meerts gaf aan met deze oproep toekomstige evenementen leuk en veilig te willen houden.
In de video werd ook gesteld dat supermarkten en slijterijen na 13.00 uur geen alcohol meer zouden verkopen. De eigenaar van Gall & Gall reageerde onder het bericht en gaf aan van niets te weten. Ook de slijterij in winkelcentrum De Heul gaf aan pas in juli een gesprek met de burgemeester gepland te hebben. Navraag bij supermarkten leert dat er informeel inderdaad een verzoek is gedaan, maar dat er geen officiële afspraken zijn gemaakt. Alleen Jumbo heeft toegezegd de afdeling met sterke drank na 13.00 uur te sluiten; bier en wijn blijven gewoon beschikbaar.
Slijterijen wijzen er terecht op dat jongeren vooral blikken bier en mixdrankjes kopen, producten die zowel in supermarkten als in slijterijen verkrijgbaar zijn. Van hen eisen om te sluiten, zonder dezelfde maatregel voor supermarkten, creëert een oneerlijk speelveld. Bovendien blijkt dat betrokken ondernemers niet of nauwelijks zijn meegenomen in deze besluitvorming. Dit is illustratief voor een groter probleem: de communicatie tussen gemeente en ondernemers is gebrekkig, laat of volledig afwezig.
Ook de oproep aan horecaondernemers om extra goed op te letten is opmerkelijk, omdat toezicht op alcoholgebruik al onderdeel is van hun vergunning en verplichte sociale hygiëne. Wat ontbreekt is juist voldoende handhaving en toezicht in de openbare ruimte, een verantwoordelijkheid van de gemeente en/of de organisator. Het is niet terecht om dit bij horecaondernemers neer te leggen, terwijl zij hun taken wel uitvoeren.
Bezuinigingen zonder overleg
Tijdens de laatste voorbespreking werden nieuwe bezuinigingen besproken. Één daarvan is het verplaatsen van het consultatiebureau van de GGD uit het Dorpshuis in Cothen naar het gemeentehuis in Wijk bij Duurstede. Het Dorpshuis had hiervoor eerder fors geïnvesteerd in een klimaatbeheersingssysteem. Met het vertrek van deze huurder valt een belangrijke inkomstenbron weg, waardoor het voortbestaan van het Dorpshuis in gevaar komt.
Opvallend is dat betrokken partijen aangeven dat er geen enkel overleg met het college heeft plaatsgevonden over deze plannen. Zij hoorden het besluit via de media. Toen wij het college hierover bevroegen, bleef het bij vage antwoorden. Hoe kunnen zulke ingrijpende besluiten worden genomen zonder voorafgaand overleg?
Het Dorpshuis is slechts één van een flinke lijst voorgestelde bezuinigingsmaatregelen. Bij navraag bij meerdere stichtingen, instellingen en organisaties bleek dat zij niet op de hoogte waren van een eventuele bezuiniging op hun activiteiten of subsidie. Er heeft met hen ook geen enkel gesprek plaatsgevonden over de mogelijke gevolgen van zo’n bezuiniging. Dit roept ernstige vragen op over de zorgvuldigheid van het proces en het verantwoordelijkheidsgevoel van het college richting maatschappelijke partners in onze gemeente.
Subsidie Molen Rijn en Lek
Het intrekken van de subsidie en de bijbehorende verordening voor de Molen Rijn en Lek stond recent als hamerstuk op de raadsagenda. Dit betekende dat er geen inhoudelijk debat over gepland stond. Onze raadsleden hebben hierop contact gezocht met de eigenaar van de molen. Uit dat gesprek bleek dat het schrappen van de subsidie grote gevolgen heeft voor het voortbestaan en onderhoud van de molen. Wat echter nog verontrustender is: er is vanuit het college geen enkele communicatie geweest richting de betrokkenen. Er is geen gesprek gevoerd over de mogelijke impact, laat staan over alternatieven of begeleiding.
Deze gang van zaken onderstreept opnieuw een patroon: het college trekt zich terug uit overleg en neemt rigoureuze besluiten zonder dialoog met betrokken partijen. Juist bij erfgoedinstellingen en vrijwilligersorganisaties, die met veel inzet ons cultureel erfgoed behouden, zou zorgvuldige afstemming en transparantie voorop moeten staan. Nu overheerst frustratie en onbegrip.
Van het kastje naar de muur
Het communicatieprobleem is structureel. Uit bezoeken aan bedrijven en gesprekken met ondernemers horen wij herhaaldelijk dat zij nauwelijks contact krijgen met de gemeente. Vergunningsaanvragen verlopen traag, vaag en frustrerend en als men al ergens doorheen komt, volgt vaak pas weken later een reactie. Ondernemers hebben dan vaak al meerdere keren hun verhaal gedaan, maar bij opvolging blijkt de behandelend ambtenaar vervangen. Het hele proces begint opnieuw.
De inzet van extern personeel bij vergunningprocedures verergert dit probleem. Er is geen continuïteit, geen eindverantwoordelijke, geen vast aanspreekpunt. Dit leidt tot vertraging, frustratie en een groeiend gevoel van onmacht onder lokale ondernemers die juist willen bijdragen aan hun gemeente.
Dit baart ons grote zorgen.